Son yıllarda Rusya’ya göç eden Orta Asyalı işçiler arasında büyük bir değişim gözlenmektedir. Carnegie Endowment for International Peace tarafından yapılan bir araştırmaya göre, Orta Asyalı işçiler artık Rusya’yı tercih etmeyip diğer ülkelere yöneliyorlar. Peki, bu değişimin sebepleri nelerdir?
Birçok Orta Asyalı işçi, Rusya’da çalışmanın zorluklarıyla karşı karşıya kalmaktadır. Çalışma koşullarının zorluğu, düşük ücretler ve ayrımcılığa maruz kalma gibi sorunlar, bu işçilerin diğer ülkelere yönelmelerine neden olmaktadır. Özellikle pandemi döneminde yaşanan ekonomik zorluklar ve sınırlamalar da bu durumu tetiklemiştir.
Rusya’daki ayrımcı politikalar da Orta Asyalı işçilerin ülkede kalmak istememesinin bir diğer nedenidir. Çalışma ve ikamet izinlerinin sürekli olarak yeniden düzenlenmesi ve ayrımcılıkla karşılaşma riski, bu işçilerin moralini bozmaktadır. Bu durum da göçmen işçilerin Rusya’yı terk etmelerine neden olmaktadır.
Diğer yandan, Orta Asyalı işçiler artık daha fazla alternatife sahiptir. Özellikle Kazakistan ve Türkiye gibi ülkeler, bu işçilere daha iyi fırsatlar sunmaktadır. Daha iyi çalışma koşulları, daha yüksek ücretler ve ayrımcılık riskinin daha az olması, bu ülkeleri cazip hale getirmektedir.
Carnegie Endowment for International Peace’in araştırmasına göre, Orta Asyalı işçilerin Rusya’yı tercih etmemesinin bir diğer nedeni de siyasi gelişmelerdir. Rusya’da artan milliyetçilik ve aşırılık, bu işçileri tedirgin etmektedir. Bu durum da onları, daha güvenli ve istikrarlı ülkelere yönlendirmektedir.
Bu değişimin hem Rusya hem de Orta Asya ülkeleri için sonuçları olacaktır. Rusya, işgücü piyasasındaki daralma ile karşı karşıya kalabilir ve ekonomik büyümesinde olumsuz etkiler yaşayabilir. Diğer yandan, Orta Asya ülkeleri daha fazla işsizlik ve ekonomik sorunlarla karşı karşıya kalabilir.
Sonuç olarak, Orta Asyalı işçilerin Rusya’yı tercih etmemesinin birçok nedeni bulunmaktadır. Çalışma koşullarının zorluğu, ayrımcılık riski ve diğer ülkelerdeki daha iyi fırsatlar, bu değişimin arkasındaki temel faktörlerdir. Bu durumun hem işçiler hem de ülkeler açısından olumsuz sonuçları olabileceği unutulmamalıdır.
