İstanbul’da bulunan Yeditepe Üniversitesi Psikoloji Bölümü Başkanı Klinik Psikolog Dr. Öğr. Üyesi Billur Örnek, yeme bozukluklarının yaşamı tehdit ettiğini ve tedavi edilmesinin hayati öneme sahip olduğunu vurguladı. Beslenme ve yeme bozukluklarının anoreksiya nervoza, bulimia nervoza ve tıkınırcasına yeme gibi çeşitli türleri bulunduğunu belirten Örnek, gençler arasında anoreksiya nervoza görülme oranının yüzde 5 olduğunu ve her 4 gençten birinin hayatının bir döneminde bulimia deneyimi yaşadığını aktardı. Yeme bozukluklarının kişinin çevresi tarafından genellikle önemsenmediğini ve bu nedenle tedaviye başvurulmadığını belirten Örnek, çevrenin dikkatli olması ve tedaviye yönelik aksiyon almasının önemini vurguladı.
Yeme bozukluklarının ortaya çıkış nedenlerini farklı kuramcıların farklı şekillerde açıkladığını ifade eden Örnek, beslenme alışkanlıklarının erken dönemde ebeveynlerle kurulan ilişkiye bağlı olduğunu ve yeme davranışını etkilediğini belirtti. Psikanalitik yönelimli klinisyenlerin anoreksiya nervozalı kişilerin annelerinden ayrımlaşamadıkları görüşünde birleştiğini aktaran Örnek, bulimiada ise aile ilişkilerinin uzak, mesafeli ve duygusal anlamda doyurucu olmayan ilişkilerin sıkça görüldüğünü açıkladı. Aile içi ilişkiler ve bağlanma süreçlerinin yanı sıra sosyal medyanın yeme bozukluklarının oluşumunda etkili olduğunu belirten Örnek, zayıflığın övüldüğü ve kilolu olmanın yerildiği ortamların bu bozuklukların yayılmasında rol oynadığını dile getirdi.
Yeme bozukluğu taşıyan bireylerin tedavi edilmesinin hayati önem taşıdığını vurgulayan Örnek, hastaların bu durumun farkında olmadığını ve çevrelerinin de genellikle önemsemediğini belirtti. Bu nedenle çevrenin dikkatli olması ve tedaviye yönelik adımlar atılması gerektiğinin altını çizen Örnek, bu tür psikolojik sorunlarla mücadele etmek için farkındalık yaratmanın ve destek olmanın önemini vurguladı.
Kısacası, yeme bozuklukları gençler arasında yaygın olarak görülen ciddi bir sağlık sorunudur ve tedavi edilmesi gerekmektedir. Bu konuda farkındalık yaratmak ve destek olmak, bireylerin hayatını kurtarabilir. Ailelerin ve çevrenin bu konuda duyarlı olması, yeme bozukluklarının tedavi sürecine olumlu katkı sağlayabilir.
